ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน คือ จารึกสรรพวิชาอันบ่งบอกถึงภูมิปัญญาของคนไทยในสมัยรัตนโกสินทร์อันสืบเนื่องมาแต่อยุธยาได้จารลงบนแผ่นศิลารายรอบวัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามราชวรมหาวิหาร พระอารามหลวง และเป็นวัดประจำรัชกาล พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช แต่การที่จะกล่าวถึงรายละเอียดของจารึกจำเป็นต้องกล่าวถึงประวัติของวัดพอเป็นสังเขปดังนี้วัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามซึ่งต่อไปนี้จะกล่าวถึงเพียงสั้น ๆ ว่า วัดพระเชตุพน เป็นวัดเก่าแก่ที่มีมาตั้งแต่สมัย อยุธยา มีชื่อว่า วัดโพธาราม ในสมัยรัตนโกสินทร์พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชได้ทอดพระเนตรเห็นวัดเก่านี้ซึ่งตั้งอยู่ใกล้กับพระบรมมหาราชวังมีสภาพทรุดโทรมปรักหักพังจึงมีพระราชศรัทธาให้บูรณปฏิสังขรณ์ขึ้นใหม่ใน พ.ศ. ๒๓๓๑ โดยเริ่มจากการถมดินบริเวณวัดซึ่งเป็นที่ลุ่มถึง ๒ ครั้ง หลังจากปรับสภาพบริเวณให้มั่นคงแข็งแรงโดยใช้ระยะเวลาถึง ๔ ปี จึงเริ่มต้นการก่อสร้าง โปรดเกล้าฯ ให้สร้างพระอุโบสถ พระระเบียง พระมหาเจดีย์บรรจุพระบรมธาตุ ๒๕ องค์ ศาลาการเปรียญ พระวิหาร ศาลาราย และศาสนสถานอีกหลายแห่งเป็นจำนวนมาก นอกจากนี้โปรดเกล้าฯ ให้อัญเชิญพระพุทธรูปชำรุดที่ประดิษฐานที่วัดในจังหวัดสุโขทัย อยุธยา พิษณุโลก สวรรคโลก และลพบุรี รวม ๑,๒๔๘ องค์ มาซ่อมแซมปฏิสังขรณ์ให้สมบูรณ์แล้วนำมาประดิษฐานในพระอุโบสถ พระวิหาร และพระระเบียง